Πηγαίνοντας για το σπίτι μας καθημερινά πριν απο εξι χρόνια διασχίζαμε μία διαδρομή γεμάτη σκουπίδια. Ο Δήμος έλεγε πως δεν φτάνει το προσωπικό.Μετά απο πολλές πιέσεις καταλάβαμε πως δεν θα γινότανε τίποτα και έτσι πηραμε την απόφαση μαζι με φίλους να τον καθαρίζουμε μόνοι μας. Ήταν Σεπτέμβριος του 2017. Ο Δήμος θα μας έδινε σακούλες. Αρχίσαμε απο την διαδρομή για το σπίτι μας (Ραχιά) και σιγά σιγά βλέποντας την άμεση αποτελεσματικότητα της δράσης μας είπαμε να συμπεριλάβουμε και άλλες διαδρομές . Κάναμε κάλεσμα δημόσιο και σιγά σιγά άρχισαν να μας πλαισιώνουν άτομα που έιχαν το ιδιο προβλημα με εμας. Δεν γίναμε ποτέ σύλλογος με καταστατικά και διαδικασίες. Θέλαμε να έχει την φρεσκάδα της αμεσότητας και τον αυθορμητισμό της παρέας. Όποιος βλέπει κάτι,κάπου μας ειδοποιεί και ολοι μαζι πηγαίνουμε και καθαρίζουμε. Με ένα τηλεφώνημα. Ειναι μια μεγάλη παρέα δράσης με μια κοινή αίσθηση πως, ”καθαρίζουμε τα σκουπίδια στον δρόμο μήπως και φτάσουμε κάποτε να καθαρίσουμε τα σκουπίδια του μυαλού μας” Γιατί η πραγματική ρύπανση γίνετα πρώτα στον νού μας, στις σκέψεις μας, όλα τα άλλα ακολουθούν. Την απαξίωση προς το περιβάλλον την ζούμε καθημερινά. Το κύριο θέμα της συζήτησης μας, στον καφέ, μετά τις δράσεις είναι αυτή η εσωτερική αίσθηση της ψυχικής πληρότητας που μένει σε όλους μας. Μια αίσθηση πως, καθαρίζοντας τα σκουπίδια του δρόμου είναι σαν να καθαρίζεις το σώμα σου απο μια ψυχική βρωμιά. Είναι η εμπειρία που βιώνεις όταν κάνεις κάτι για το σύνολο και όχι για το μικρό εγώ μας. Απλά τα σκουπίδια γίνονται οι οδοδείκτες μιας, οχι μόνο κοινωνικής αλλα και ψυχικής διαδρομής. Ο Δήμος μας βοηθάει στην μεταφορά των σκουπιδιών, στις σακούλες, γάντια, κλπ. Στην ομάδα δεν υπάρχουν “όργανα εκλεγμένα κλπ,κλπ” μόνο κάποιος η κάποιοι που κάνουν τον συντονισμό. Τίποτε άλλο. Η ομάδα”Οι εθελοντές για την καθαριότητα είναι ανοιχτή σε όλους και θα θέλαμε οσο το δυνατόν περισσότεροι να βιώσουν αυτήν την σημαντική εμπειρία. Πως μέσα απο τα σκουπίδια μαθαίνουμε πράγματα για τον τόπο μας και για τον εαυτό μας.

Εθελοντές καθαριότητας Βέροιας