You are currently viewing Ρωτήσαμε 10000 γυναίκες

Ρωτήσαμε 10000 γυναίκες

Ρωτήσαμε 10000 γυναίκες, οι απαντήσεις

 
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας στις 10 Οκτωβρίου η ερώτηση που θέσαμε στις γυναίκες είναι!
 
Θεωρείται πως είναι ταμπού η έκφραση “θα πάω σε ψυχίατρο-ψυχολόγο”?
Πιστεύεται ότι η επίσκεψη σε ψυχολόγο καθιστά ένα άτομα παράλογο όπως πίστευαν τα παλαιότερα χρόνια?
 
Συνοπτικά από τις παρακάτω απαντήσεις βλέπουμε ότι συνεχίζει να είναι ταμπού  ”Αν και δεν θα έπρεπε”, όχι φυσικά στον ίδιο βαθμό με παλαιότερα.
Αλλά συμφώνα με τις απαντήσεις των γυναικών είναι πολύ σημαντική η επίσκεψη στον ψυχολόγο – ψυχίατρο τόσο για εμάς όσο και για το κοινωνικό σύνολο.

Οι απαντήσεις

  • Καλησπέρα σας όχι δεν θεωρείται κ δεν πρέπει να θεωρείται ταμπού αντιθέτως είναι κάτι που μπορεί να βοηθήσει τον οποιοδήποτε  να ξεπεράσει όλα τα θέματα κ τα προβλήματα που μπορεί να έχει!!!
  • Όχι δεν πρέπει να είναι ταμπού όταν υποφέρει η ψυχή πρέπει να γιατρευτεί για να έχουμε και το σώμα μας γερό
  • Η επίσκεψη σε ψυχολόγο είναι μια ώριμη απόφαση, είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον εαυτό μας, πρέπει να σπάσουμε τα τείχη κ να αντιμετωπίσουμε τα συναισθήματα μας
  • Καθόλου ταμπού. Όταν αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση δύσκολη και δεν ξέρουμε πως να το διαχειριστούμε είναι ότι καλύτερο να επισκεφτούμε ψυχολόγο. Το έκανα όταν περνούσα την πιο δύσκολη φάση της ζωής μου και με βοήθησε απίστευτα.
  • Δυστυχώς είναι ακόμα ταμπού. Ίσως όχι με την κλασική έννοια που συναντούσαμε παλιότερα (δεν είμαι τρελός/ή να πάω σε ψυχίατρο), αλλά με το στίγμα που δημιουργείται στα άτομα με ψυχικές νόσους και την πολύ γνωστή τακτική του να ψυχιατρικοποιούμε τα εγκλήματα (“είχε ψυχολογικά προβλήματα ο δράστης”).
  • Το πρώτο στάδιο επίλυσης ενός «προβλήματος» είναι η αναγνώριση και η αποδοχή του.
  • Δεν θα έπρεπε να υπάρχει κανένα ταμπού, όσον αφορά την ψυχική μας υγεία
  • Καθόλου ταμπού, έπρεπε όλοι να έχουμε τον ψυχολόγο μας και μάλιστα απο μικρή ηλικία!! Ψυχολόγος/Ψυχίατρος είναι η σημαντικότερες ειδικότητες γιατρών!! Δυστυχώς υπάρχει αυτό το ταμπού.
  • Καλημέρα. Όχι δεν πρέπει να θεωρείται ταμπού. Άλλωστε οι ρυθμοί ζωής μας μας κάνουν να φτάνουμε στα όρια μας οπότε πηγαίνοντας σε ψυχολόγο βοηθάμε τον εαυτό μας αλλά είναι και οι άλλοι γύρω μας καλά γιατί είμαστε και εμείς.
  • Εδώ ο ψυχίατρος έχει τον δικό του ψυχίατρο κ ο ψυχολόγος τον δικό του ψυχολόγο!!Με τόσα που συμβαίνουν στη ζωή μας σε λίγο θα γίνει υποχρεωτικός όπως ο οικογενειακός γιατρός!!Η ψυχική υγεία κ ηρεμία είναι απαραίτητα..
  • Όχι βέβαια δεν θεωρείται ταμπού…
  • Όπως υπάρχει ο γιατρός για την σωματική μας υγεία έτσι υπάρχει και ο γιατρός της ψυχής μας…
  • Το να καταθέσεις το τι κρύβει μέσα η ψυχή σου, να το συζητήσεις, να το καταπολεμήσεις δεν θέλει μόνο θάρρος αλλά θέλει και θράσος…
  • Το θέμα στις ημέρες μας είναι πως το να πας πλέον σε ένα ψυχολόγο ή ένα ψυχίατρο δεν θεωρώ πως είναι ταμπού αλλά ο κάθε άνθρωπος δυσκολεύεται στο να αναγνωρίσει το “πρόβλημα ” και να το αποδεχτεί ώστε να κάνει το βήμα αυτό για το καλό του…!
  • Όπως ένα νήπιο οδηγείται στο σχολείο για να μάθει πράγματα να αποκτήσει εμπειρίες να ζυμωθεί με την ζωή για υλική και ηθική υποστήριξη, έτσι κι ο ενήλικας οδηγείται στον ψυχολόγο να μάθει να καθοδηγεί την ψυχή του στην αληθινή χαρά κι ευτυχία, γνωρίζοντας τα θέλω τις ανάγκες του τις ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα του κι εν τέλει να μπορέσει να συνεργαστεί με τον ίδιο τον εαυτό του και να αποδεχθεί και τους γύρω του
  • Όπως φροντίζεις το σώμα σου έτσι πρέπει να φροντίζεις κ την ψυχή σου. Μακάρι να είχαμε όλοι την δύναμη να επισκεφθούμε έναν ψυχολόγο
  • Ταμπού δε θα το έλεγα. Κάποιοι άνθρωποι που δεν μπορούν να διαχειριστούν κάποιες καταστάσεις καλά κάνουν και πάνε!!!!! Όλα ξεκινάνε από την αγάπη και την καλή θέληση να είμαστε δεκτικοί. Όλα χρειάζονται όλα βοηθάνε!!! Η ψυχή μετράει το λένε όλοι οι Άγιοι μας. Πρέπει να φροντίζουμε την ψυχή. Καλός συνδυασμός η πίστη μας και ο ειδικός στην σύγχρονη κοινωνία!!!
  • Όχι ποτέ δεν το θεωρούσα ταμπού κ θα ήθελα πολύ να κάνω μια επίσκεψη για το καλό της ψυχικής μου ηρεμίας
  • Μόνο με ψυχανάλυση θα μπορούσε να περιορισθεί η ψυχοπαθολογία των πολιτών μίας κοινωνίας, των μελών μίας οικογένειας..
  • Η συνειδητοποίηση αυτή, προϋποθέτει παιδεία. Και δεν εστιάζομαι μόνο στα της αυτοβελτίωσης & ψυχικής γαλήνης για κάθε άτομο χωριστά, αλλά στο σύνολο των ανθρώπων που απαρτίζουν ένα όμορφο έθνος με τεράστια ιστορία και κληρονομιά, παρακαταθήκη για το μέλλον, που όμως τείνει προς εξαφάνιση και που με λυπεί βαθιά.
  • Θεωρείται ταμπού δυστυχώς ,διότι η κοινωνία μας δεν είναι ώριμη να το αποδεχτεί. Πάει σε ψυχίατρο λένε, τρελός είναι. Αλλά να ξέρετε όταν δεν μιλάει το στόμα, μιλάει το σώμα…