Γκάλοπ
Ρωτήσαμε 10.000 γυναίκες
Να μας πουν
Κάπου εδώ η πρώτη ερώτηση που τέθηκε στην ομάδα Famme Fatale(μοιραίες γυναίκες Ημαθίας) με 10.000 γυναίκες μέλη έρχεται στο τέλος της και έχουμε τα αποτελέσματα των απαντήσεων.
Πάμε μαζί να θυμηθούμε την ερώτηση μας και να δούμε τις δημοφιλέστερες απαντήσεις των γυναικών.
Πιστεύετε ότι υπάρχει έξαρση του μπούλινγκ στα σχολεία τα τελευταία χρόνια ή υπήρχε πάντα τόσο έντονα?
Αν ναι, που πιστεύεται ότι οφείλεται και πως μπορούμε σαν γονείς να το αντιμετωπίσουμε?
Αυτή ήταν η ερώτηση μας και πάμε να δούμε τις δικές απαντήσεις.
Απαντήσεις
Υπήρχε πάντα σε μικρότερη κλίμακα
Σήμερα λόγω των ΜΜΕ τα μαθαίνουμε ευκολότερα!
Και τα σημερινά περιστατικά δεν μαθαίνονται όλα!
Ντρέπονται ή δεν ξέρουν πώς να το χειριστούν τα παιδιά
Οι γονείς είναι οι ηθικοί αυτουργοί!
Η κρίση τους έχει φθαρεί, νομίζουν πως αν θέσουν όρια στα παιδιά τους
θα θεωρηθεί ότι δεν τ αγαπούν
Από τους γονείς ξεκινάει και μέσα από το σπίτι το καλό και το κακό παράδειγμα όπως και να έχει, εμένα μου έκαναν μπουλινγκ οι γονείς τους δηλαδή η ηλικία μου και τα παιδιά κάνουν το ίδιο στον ανεψιό μου γιατί έχει παραπάνω κιλά..
Οπότε είναι κληρονομική διαδοχή η ασθένεια αυτή από τους προπάτορες τους ..σταματάει το κακό με διάβασμα με παιδεία και σωστή συμπεριφορά,αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι γονείς έχουν πιο σοβαρά θέματα να λύσουν από την ολοκλήρωση του χαρακτήρα του παιδιού τους .
Καλά τα ψέματα ο κόσμος είναι πολύ ρηχός και κουραστικός..
Ξέρω ακούγονται κυνικά λίγο τα όσα λέω αλλά είναι ρεαλιστικά και χρονολογικά αποδεδειγμένα από χρόνια τώρα..
Αυτός ο ” κόσμος” δεν θα αλλάξει ποτέ..
Φυσικά και υπήρχε πάντοτε. Κινητά νέας τεχνολογίας δεν υπήρχαν ώστε να τραβάνε βίντεο και να στέλνουν μετά ο ένας στον άλλον. Κάποτε δέχτηκα κι εγώ μπούλινγκ γιατί είχα πολύ σγουρό μαλλί, γιατί φορούσα γυαλιά στην τάξη… αλλά όχι αυτό το είδος μπούλινγκ που βιώνουν σήμερα τα μικρά παιδιά… όχι, κάτι σοβαρό που να με κάνει να μη θέλω να πάω σχολείο. Το σημερινό μπούλινγκ είναι τραγικό, τα παιδιά είναι μικρογραφία της ανόητης κοινωνίας μας με τα κόμπλεξ και την διαφορετικότητα του καθένα που μας ενοχλεί… έχω δει παιδιά να ταρακουνάνε αγόρι γιατί είναι πολύ αδύνατο και με μεγάλη μυωπία. Εννοείται πως κατευθείαν έτρεξα να βοηθήσω… Παρατηρώ την συμπεριφορά των παιδιών και τρέμω το πώς θα διαμορφωθεί η προσωπικότητα τους όταν μεγαλώσουν. Και οι γονείς τους αναρωτιέμαι συχνά αν ξέρουν αλήθεια τον πραγματικό χαρακτήρα των παιδιών τους εκτός σπιτιού…
Όλα ξεκινούν από το σπίτι και από την αδιαφορία των γονιών, δεν παραδέχονται ποτέ ότι τα παιδιά τους κάνουν χίλια δυο πράγματα σε άλλα παιδιά. για όλα φταίνε οι άλλοι και όχι τα δικά τους παιδιά.
Τα προβλήματα που έχουν μέσα στα σπίτια τους τα βγάζουν στα παιδιά τον άλλον (σε όποια παιδιά τους περνάει να τα κάνουν)
Πάντα υπήρχε αλλά τώρα είναι σε έξαρση…Φυσικά όλα ξεκινούν από το σπίτι από τους γονείς πως έχουν μεγαλώσει τα βλαστάρια τους.
Εγώ προσωπικά λυπάμαι κ αυτά τα παιδιά κ καλό θα ήταν να γινόταν επισκέψεις στα σπίτια τους για να βλέπουν πως ζούνε σε τι περιβάλλον…. και το καλύτερο να μη μένουν χωρίς τιμωρία γιατί αύριο θα κάνουν χειρότερα .Και λέω για τους γονείς ότι φταίνε γιατί όταν δέχτηκε η κόρη μου μπούλιγκ από ένα άλλο κορίτσι η μαμά της αντί να τη μαλώσει περίμενε στο δρόμο την δική μου για να την απειλήσει κ μόνο που δεν την έδειρε. Δεν ασχοληθήκαμε ποιο πέρα γιατί με τον πατέρα που είχε ξέραμε ότι θα γινόταν χειρότερα.
Στην εποχή μου υπήρχε με την μορφή “πειράγματος” και όχι στοχοποίησης όπως γίνεται τώρα. Σήμερα η κατάσταση είναι δραματική και οι αιτίες είναι πολλές. Γονείς που δεν βάζουν όρια στα παιδιά τους, εκπαιδευτικό σύστημα που δεν περιλαμβάνει την διαπαιδαγώγηση χαρακτήρων, υποβάθμιση του εκπαιδευτικού, εκτεθειμένα τα παιδιά στα λάθος μηνύματα των media, πολιτεία που δεν προβλέπει κυρώσεις όταν τα παιδιά κάνουν μπουλινγκ και αφήνει απροστάτευτα τα παιδιά που δέχονται την επίθεση.
Πάντα υπήρχε, απλά τελευταία παράγινε… Έχω βιώσει κ εγώ μπουλινγκ κ στο δημοτικό κ στο γυμνάσιο. Στο Δημοτικό επειδή φορούσα γυαλιά, με κοροϊδεύανε κ στην έκτη δημοτικού ένας συμμαθητής μου με έριξε από τις σκάλες. Κ στο γυμνάσιο ένας συμμαθητής με ηχογράφησε με το κινητό του εν ώρα μαθήματος τη στιγμή που διάβαζα ένα κείμενο που ζήτησε η καθηγήτρια. Όταν σχολάσαμε το έβαλε κ το άκουγε κ με απείλησε ότι θα το ανεβάσει στο ίντερνετ. Γενικά έχει έξαρση το φαινόμενο, θεωρώ πως όλα ξεκινάνε από το σπίτι, από τους γονείς, που αντί να ασχοληθούν με τα παιδιά, απλά αδιαφορούν.
Το μπούλινγκ (bullying) είναι μια σοβαρής επικινδυνότητας και απαράδεκτη συμπεριφορά που αφορά την υποτίμηση, την παρενόχληση, την εκφοβιστική συμπεριφορά ή την βία προς ένα άλλο άτομο. Το μπούλινγκ μπορεί να συμβεί σε διάφορα περιβάλλοντα, όπως στο σχολείο, στον χώρο εργασίας, στο διαδίκτυο ή ακόμα και στη γειτονιά. Οι επιπτώσεις του μπούλινγκ μπορούν να είναι σοβαρές για τα θύματα, περιλαμβανομένων των ψυχολογικών και σωματικών τραυματισμών. Τα άτομα που υποφέρουν από μπούλινγκ μπορεί να αντιμετωπίσουν αυξημένο άγχος, κατάθλιψη, απομόνωση, και συναισθηματική αναταραχή. Είναι σημαντικό να αντιμετωπίσουμε το μπούλινγκ με σοβαρότητα και να εργαστούμε για την πρόληψη και την αντιμετώπισή του. Αυτό περιλαμβάνει την ενημέρωση, την σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών από τους γονείς, την ευαισθητοποίηση και την ενίσχυση της επιτήρησης σε σχολεία και κοινότητες, καθώς και την παροχή υποστήριξης στα θύματα του μπούλινγκ.
Το μπούλινγκ μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες και περιβαλλοντικές συνθήκες. Ορισμένοι από τους παράγοντες που συνήθως σχετίζονται με το μπούλινγκ περιλαμβάνουν:
Δυσλειτουργία της οικογένειας: Συχνά, το μπούλινγκ μπορεί να αντικατοπτρίζει προβλήματα που υπάρχουν στο σπίτι του παιδιού. Αν υπάρχει έλλειψη υποστήριξης, επικοινωνίας και κανόνων στην οικογένεια, τα παιδιά μπορεί να αναζητήσουν τρόπους εκφοβισμού στο σχολείο ή σε άλλα περιβάλλοντα.
Κοινωνικό περιβάλλον: Κοινωνικοί παράγοντες, όπως η πίεση της ομάδας, η ανταγωνιστική κουλτούρα και η έλλειψη ενσυναίσθησης, μπορούν να συμβάλουν στην εμφάνιση του μπούλινγκ.
Έλλειψη εκπαιδευτικής επιτήρησης: Σε ορισμένες περιπτώσεις, η έλλειψη επιτήρησης από τους εκπαιδευτικούς σε σχολικά περιβάλλοντα μπορεί να δημιουργήσει ένα κλίμα όπου το μπούλινγκ μπορεί να διαδραματίζεται ανεμπόδιστα.
Διακρίσεις και προκαταλήψεις: Το μπούλινγκ μπορεί να οφείλεται σε διακρίσεις ή προκαταλήψεις που βασίζονται σε φύλο, εθνικότητα, θρησκεία, σεξουαλικό προσανατολισμό και άλλους παράγοντες.
Ανεπαρκής εκπαίδευση για την αντιμετώπιση του μπουλινγκ: Τα παιδιά και οι νέοι μπορεί να μην γνωρίζουν πώς να αντιμετωπίζουν το μπούλινγκ είτε ως θύματα είτε ως μάρτυρες. Η έλλειψη εκπαίδευσης για την αντιμετώπιση του μπούλινγκ μπορεί να επιτρέψει τη συνέχισή του.
Σε κάθε περίπτωση, το μήνυμα είναι ότι το μπούλινγκ είναι απαράδεκτο και όλοι μας έχουμε το ρόλο και την ευθύνη να διασφαλίσουμε ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον για όλους.
Νομίζω ότι πάντα υπήρχε!! Ίσως σήμερα απλά ακούγεται περισσότερο λόγω κινητών, φιλίες… παλιά δεν μιλούσαμε τόσο εύκολα, πιο κλειστή και η κοινωνία κ σε πολλά πιο πίσω… βέβαια τώρα μιλάμε περισσότερο με παιδιά μας, μα η κοινωνία δεν έχει όρια, σεβασμό…
Νομίζω ότι πάντα υπήρχε το μπουλινγκ σε μικρό βαθμό από το σήμερα
Σήμερα έγινε χειρότερο γιατί δεν υπάρχει τόσο σεβασμός προς τον άνθρωπο γενικά
Χάθηκαν τελείως οι αξίες
Οι γονείς δεν ασχολούνται με το σωστό παρά μόνο με το (πολύτιμο παιδί τους)και άδικο να έχουν τα παιδιά τους δεν το παραδέχονται
Από εκεί ξεκινάνε όλα
Δεν μιλάμε στα παιδιά
Μόνο το ίντερνετ που τάχα μιλάει για δικαιώματα ελευθερία
Λάθος μηνύματα όλη την ώρα.
Όπως βλέπουμε και με τις παραπάνω απαντήσεις πάντα υπήρχε το μπουλινγκ αλλά δεν υπήρχαν τα μέσα ώστε να αναπαραχθεί η κατάσταση. Δυστυχώς είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που υπήρχε, υπάρχει και θα συνεχίσει να υπάρχει αν δεν λάβουμε δραστικά μέτρα σαν κοινωνία αλλά και σαν γονείς. Το μπουλινγκ είναι ένα φαινόμενο που αναπαράγεται ακόμα και από την ίδια την οικογένεια όπως είπαν πολλές γυναίκες στις απαντήσεις τους, άρα σαν γονείς, παππούδες, γιαγιάδες και φροντιστές παιδιών γενικά πρέπει να βάλουμε τα δυνατά μας να καταφέρουμε να καταπολεμήσουμε αυτή την μάστιγα του μπουλινγκ που καθημερινά ανθίζει γύρω μας ώστε να χαρίσουμε έναν πιο όμορφο κόσμο στα παιδιά μας.
